Po szybkim przerywniku powrót do Qingming. Tak jak wspominałam wcześniej, można się przyzywczaić do maziajów :) Zdziwiłam się jak mi tutaj nawet szybko poszło, aż mnie wciągnęło. Jestem wręcz ciekawa następnej części.

Obraz przedstawia dzień świąteczny mieszkańców stolicy Bianjing (obecnie Kaifeng). Święto Qingmingjie w pewnym stopniu przypomina słowiańskie święto Dziadów. Tego dnia całe rodziny udają się na groby bliskich, modlą się, zapalają światełka, zostawiają pokarmy dla dusz przodków i różnego rodzaju demonów, po to by je sobie zjednać. Zwykłe prace i porządkowanie grobów wykonano wcześniej, tych na obrazie nie przedstawiono. Prawa strona ukazuje peryferia miasta i wiejski krajobraz, po lewej znajduje się centrum, wraz z bramami i budynkami. Wszędzie panuje świąteczny nastrój i ogólne poruszenie, jedni idą na groby, inni już wracają. Bogatsi korzystają z lektyk. Tego typu święto pozwala przyjrzeć się ubiorom wszystkich warstw społecznych stolicy. Wśród ludzi widać sprzedawców, żebraków, żonglerów, mnichów, wróżbitów, doktorów, nauczycieli, kowali, szewców, kucharzy, aktorów a także osoby wysokiej rangi i paru oficjeli.